Gece İle İlgili Sözler, şairlerin, âşıkların en sevdiği zaman dilimidir gece. El-ayak çekildikten, her yer sessizliğe ve karanlığa büründükten sonra şiir yazmak, sevdiğini düşünmek onların en büyük alışkanlığıdır. Sevdiğinden ayrılanlar için ise geceler çok uzun gelir. Bir türlü sabah olmak bilmez onlar için. Geceler, yalnızlığın en yoğun hissedildiği anlardır. Kalabalık içinde, gün ışığında pek çıkmaz yalnızlığın acısı da, gece oldu mu başlar vurmaya. Hafif hafif yağan bir yağmur varsa ve sevdiği de yanındaysa, o geceler insan için çabucak bitiverir, zamanın nasıl geçtiğini bile anlayamaz. Gecenin siyah örtüsü, aslında nice sırları gizler altında. Günün yorgunluğunu ve stresini üzerimizden alan gecelerin sabahında bizi neler beklediğini ise, hiçbirimiz bilemeyiz. Belki de bu gecenin sabahı, yeni umutlara, yeni fırsatlara gebedir. Günün her saniyesi, insan için çok değerlidir. Çünkü giden zamanlar bir daha asla geri gelmemektedir. Geceler de, kıymeti bilinmesi gereken bir zaman dilimidir. Uykunuzu biraz azaltarak, gün içinde yapamadığınız pek çok işinizi gecenin sessizliğinde rahat rahat yapmanız mümkündür. Her ne kadar gecelerin sessizliği, bazen çok ürkütücü olsa da, çoğu zaman kafamızı dinlemek için bulunmaz bir fırsattır. Bize düşen görev ise, her gün tekrar tekrar sahip olduğumuz bu imkânı değerlendirebilmektir. Gecenin üzerine pek çok şiir yazılmıştır, binlerce söz söylenmiştir. Bu makalemizde, gece ile ilgili sözlerden en güzel, en etkileyici olanlarını sizler için sıraladık. Sizler de bu sözlerle gecelerinize anlam katabilir, güneşin doğuşunu beklerken ara sıra vaktinizi bu sözleri okuyarak değerlendirebilirsiniz. İsterseniz arkadaşlarınızla ya da sevdiğinizle de paylaşabilir, gecenin huzuruna onları da ortak edebilirsiniz. Bu arada, sitemizdeki diğer sayfaları da incelemenizi tavsiye ederiz. Çünkü hepsi, geceye bırakabileceğiniz güzel sözlerle doludur.

Gece İle İlgili Sözler

Geceleri çok seviyorum. Seni düşünmek için bol bol vaktim oluyor.

Anılar pusuya yatar. Gece olmasını beklerler hep, karanlık çöktü mü başlarlar birer birer saklandıkları yerden çıkmaya. Sonra uyu uyuyabilirsen.

Gece bir insan olsaydı nasıl olurdu acaba? Teni buz gibi, kısık sesli, saçları ağarmış, beti benzi atmış, iç güveysinden hallice...

Gecenin gelmesini istemez tutunacak bir dalı olmayanlar, yalnızlar, çaresizler… Çünkü gecelerde daha da depreşir kederleri.

Dün gece sen yoktun. Önceki gece de yoktun sen. Bu gece de yanım boş, ama yine de iki kişilik yer bana öyle dar geliyor ki…

Ne de çok şey hatırlatır geceler.. Ölümü, eski sevgiliyi, sustuklarını, içine attıklarını…

Yokluğun sarmış gecelerimi… Olsun… Yıldızlara anlatırım ben, sessizlik dinler beni. Hem onlar, acıtmaz da senin gibi, hançer misali sözleriyle.

Geceler çöktüğünde yanmaya başlar ateş. Aşkımın ateşi… Bir de hasretin eklenince, iyice alevlenir, kor olur her gece.

Öyle kötülükler vardır ki, onların üzerini gece bile örtemez.

Gecelerden ibret almalı insan. Her gün sabaha bırakıyor yerini. İşte acılar da bırakır yerini bir gün elbet mutluluklara…

Geceyi hastalara sor, bekleyenlere, özleyenlere… Onlar her ânına tanık olurlar gecenin, her haline…

Gece başını yastığa koyduğunda kemirmiyorsa kafanı düşünceler, rahat rahat uyuyabiliyorsan, asıl hüner budur işte.

Gecenin karanlığında baş başayız şimdi, sigaram ve ben… Bir de penceremden gelen ılık rüzgar. İyiyim evet, gerçekten iyiyim.

İki tane kötü gün dostum var benim, hiç terketmezler beni onlar: Gölgem, bir de geceler…

Keşke biraz sevseydin beni, sadece bir parça. Hiç olmazsa, geceleri aklına gelebilecek kadar.

Gece olsa da hemen, yine görebilsem seni. Tutabilsem ellerini, haykırabilsem sana. Benimki de laf işte… Ne farkedecek ki yine? Sen günün ilk ışıklarıyla çoktan kaybolacaksın bile.

Ah geceler… Konuşabilselerdi neler anlatırlardı sana… Hıçkırıklarımı, sensizliğin bana neler ettiğini… Dinlemezdin, dinleyemezdin… Tahammül edemezdi ki kalbin.

Terkedilenler, aslında uykuyu çok sevdikleri için değil, acılardan kaçabilmek için geceleri beklerler.

Dünyanın en uzun gecesiymiş 21 Aralık. Yalan söylüyorlar. Sen beni bırakıp gittin ya, işte o geceydi aslında.

Bağımlılık yaptın bana. Her gece seni bir doz düşünmeden uyuyamıyorum.

Gece, dolaşır her evi tek tek… Sırtında acılarla, ağır yüklerle… Benim evime de uğrar. Yatıya kalır daima. Topladığı ne kadar keder varsa, onları da almıştır bavuluna.

Ne kahve, ne başka bir şey. Bir fincan ‘sensizlik’ içtim mi, bütün geceyi ayakta geçirebiliyorum zaten.

Her gece en çok yaptığım şey ne biliyor musun? Uyumak mı? Hayır değil. Seni beklemek, hem de gelmeyeceğini bile bile.

Çok iyi anlaşıyoruz aslında biz gecelerle… Ben onlara sırlarımı söylüyorum, onlar da dinliyor beni usulca. Herkes uykudayken ve kimse yüzüne bakmazken, ben seyrediyorum geceleri gözümü kırpmadan. Yalnız bırakmıyorum geceleri. Hep beraberim onlarla.

Her gece ıslanıyor yastığım, yanaklarımdan süzülen damlalarla. Sensin suçlusu, sadece sen… Ama kızmıyorum sana. Sayende dost oldu geceler bana.

Geceden sonra gündüz geliyor, aydınlanıyor her yer. Senden sonra kimse gelmedi, neden karanlık hâlâ her yer?

Sen hiç, seyrettin mi yıldızları her gece? Dokunmaya çalıştın mı onlara? Saymaya çalıştın mı kaç taneler diye? İmkansız mı diyorsun? Tıpkı seninle olmak gibi…

Güneş batıp da gecenin ayak seslerini duymaya başladığımda, içime bir buhran çöker. Gitgide hızlanır gecenin adımları, koşarak gelir bana. İşte o anda başlar, sensizliğin düellosu. Devam eder sabaha kadar bu savaş. Her zaman kaybederim ben, sensizlik gâlip gelir, yanlızlık kazanır… Yenilirim her gece, hem de her gece.

Işığını gündüz hazırlamazsan, gece karanlığına mahkum olursun.

Kış günlerine anlam katar kar taneleri. Baharlar çiçeklerle güzeldir. Gecelere ise bir sen gerek, kokun gerek ve nefesin…

Şu makalemizi de okumak isteyebilirsiniz. Tatil İle İlgili Sözler